„Starajcie się zostawić ten świat choć trochę lepszym, niż go zastaliście”

Doceniaj tych, którzy Cię kochają. Pomagaj tym, którzy Cię potrzebują. Przebacz tym, którzy Cię skrzywdzili. Zapomnij o tych, którzy Cię opuścili. A jeśli ktoś w życiu zada Ci cierpienie, najszlachetniejszą zemstą, jest przebaczenie ! 
Szczęście znajduje się w tobie. Zaczyna się na dnie twojego serca, a ty możesz je wciąż powiększać, pozostając życzliwym tam, gdzie inni bywają nieżyczliwi; pomagając tam, gdzie już nikt nie pomaga; będąc zadowolonym tam, gdzie inni tylko stawiają żądania. Ty potrafisz się uśmiechać tam, gdzie się narzeka i lamentuje, potrafisz przebaczać, gdy ludzie ci zło wyrządzają





Pomoc jest jak cukierek. Dostając go w prezencje, wstydzimy się powiedzieć: „DZIĘKUJĘ” i wyznać to, co nas boli, dręczy, nie pozwala na życie w codziennym spokoju. Nasza głupia ludzka duma, która już nie jednych sprowadziła, na dno utwierdza nas w starożytnym stwierdzeniu, że o pomoc proszą tylko błazny i ludzie, którzy nie są wystarczająco dobrzy, by mijać nas na chodniku. Jednak czy jest to warte swojej ceny? Możesz być biznesmenem, który na pierwszy rzut oka ma wszystko: pieniądze, piękną żonę, mieszkanie, o którym marzy nie jeden z nas, a tak naprawdę nie umie poradzić sobie z uczuciami, z tym, co nie da się wyleczyć pieniędzmi, to nie kolejna rzecz, którą można kupić, sprzedać, uspokoić używkami. To jesteśmy MY, ludzie, którzy upadają, którzy wiele wieków temu zostali na nowo obudzeni ze snu dzięki Zbawieniu Jezusa Chrystusa. Nie odwagą i siłą jest ukrywanie tego, co nas dręczy, a wyciągnięcie ręki i powiedzenie tych kilki prostych słów: PROSZĘ CIĘ O POMOC.  Każdy z nas tak naprawdę nie wie, co będzie jutro, czy to właśnie nie my będziemy stać w tej kolejce do psychologa, lekarza, ośrodka pomocy. Dlatego żyjąc we współczesnym Świecie, nie udawajmy kogoś, kogo sami byśmy nie chcieli spotkać. I choć teraz powiecie, że życie wymaga od nas twardego tyłka, nie zapominajmy, że serce nie jest z kamienia, a z bicia dobroci, którą dajemy i otrzymujemy. Nie pluj na bezdomnych, nie wyzywaj ich od biedaków, bo sam nie wiesz, kim obudzisz się jutro. 










9 komentarzy:

  1. Dobrze napisane, czasami traktujemy biedniejszych ludzi jak biedaków którzy nic nie osiągnęli a siebie traktujemy jak bogów jednak z czasem rolę moga się odwrócić. Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  2. Sama prawda, pięknie!
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  3. Wspaniały wpis. Niestety, ludzie czasem potrzebują poczuć się wyżej, lepiej. Zwłaszcza Ci, którym na co dzień nie wszystko wychodzi tak jak by chcieli. Warto zrozumieć, że karma wraca i jeżeli będziemy dobrzy dla innych, na pewno nam się to opłaci. Warto spróbować, nic nie ma się do stracenia :)
    Pozdrawiam ciepło ♡

    OdpowiedzUsuń
  4. Mądrze napisane. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Dający do myślenia wpis, super :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo mądre słowa
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo mądre słowa
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń