Nie piję, nie palę czy nadal żyję?

Pali przyjaciółkami, pali chłopak, palą znakomity, pali mama, pali tata, pali przechodzić, palą wszyscy. Każdy się na Ciebie patrzy, namawia: spróbuj, posmakuje Ci, nie bądź tchórz. Czujesz się inna, samotna, wzrok wszystkich nie pozwala Ci spędzić ani jedno dnia bez wahania. Nie chcą się z Tobą spotkać, bo nie palisz, nie pijesz. A przecież nie jesteś brzydka, gruba też nie, głupa oj nie to nie Ty. Odmawiasz mówiąc: nie potrzebuje świetnie bawię się bez tego, nie chcę, nie lubię. A oni jak chmura na niebie znikają, biegną gdzieś przed siebie chcesz ich gonić, ale nie masz siły, przecież tego nie chcesz. Zostajesz sama, bez życia, bez uczuć. 

 Tak jak każdy chcesz mieć wszystko, być fejmem w gronie przyjaciół, chcesz mieć pieniądze, chcesz spełniać marzenia. Planujesz studnia, rodzinę, wymarzonego chłopaka. Zmieniłaś się, by do nich pasować, schudłaś 25kg, by w końcu być ładna, pomalowałaś włosy by odciąć się od przeszłości, wyzwiskami, bólu. Inaczej się zachowujesz masz w sobie trochę skromność, miłości, bezczelności i uwielbiasz być manipulowaniem, pociągana za sznurki życia, a przede wszystkim w śród "przyjaciół". Wszystko wydawać by się odwalone, ale nie spodziewałaś się jednego drobnego elementu: nałogu. Kiedy odmawiasz pierwszy raz jest ok, drugi, trzeci, czwarty za każdym razem, kiedy Ci proponuje Ty nie ugięcie stoisz na maszcie swojego zdania. Wkurzają się, odchodzą, znikają jedni po jednym. Gaśniesz jak świeczkami na wietrze, stajesz się coraz słabsza, bez chęci życia. Na początku będzie Ci ciężko, ale nie podawaj się, nie sprzedawaj swojego życia, nie pokazuj, że Cię boli, uśmiechnij się do lustra i bądź dumna, że stanęłaś na wadze swojego życia i nie złamałaś się! 

A Wy macie problem z uzależnieniem?